Bir futbolcu düşünün ki; takımının ilk golünü atarak onu galip duruma getiriyor (Beşiktaşlı Egemen), ama aynı futbolcu kendi kalesine de bir gol atarak takımının mağlup olmasına sebep oluyor.

Ne dersiniz buna?

Şans işte. Kötü şans.

Fenerbahçe Süper Final maçlarını "şans" ile kazanıyor. Galatasaray''ı da böyle yenmişti. Peki bu şans nereye kadar sürer?

İşte onu bilemeyiz.

Peki Fenerbahçe sadece şansına mı güveniyor?

Elbette hayır. Elden geldiğince mücadele ediyor. Meselâ şu son Beşiktaş maçı.

Maça, maçın kaderine etki edecek üç eksik ile çıktı. Emre, Alex, Sow.

Hadi Emre ile Sow''u bir yana bırakın; Alex cümle âlem biliyor ki tek başına bir ordu. Onun yokluğunda Fenerbahçe ne yapacağını şaşırıyor.

Bu maç zaten bir kördövüşü havasında geçti. Fenerbahçe''nin mutlak olarak puana ihtiyacı vardı; Beşiktaş prestij için oynadı.

Karşılaşma yumuşak geçecek derken acaip bir sertliğe sahne oldu. 13 sarı kart var. Ama gariptir, hiç kırmızı çıkmadı. Hakem Halis Özkâhya özgüvenden yoksun bir halde idi.

Her iki takım da bilinçli-bilinçsiz bir takım pozisyon benzeri sahneler yaşadı. Ama goller duran toplardan geldi.

Stoch frikikten gol attı, ama nasıl?

Barajdaki Beşiktaşlılardan ikisi yahut üçü toptan çekinerek eğildi ve bu durum kaleci Rüştü''yü şaşırttı. Golü yedikten sonra barajdaki arkadaşlarının üzerine yürüdü.

Fenerbahçe kazanmak zorundaydı ve risk aldı. Ama sürekli top kaybetti, bir düzen tutturamadı, çırpınıp durdu.

Beşiktaş bunu bile yapmadı. Bakalım rövanş maçı nasıl geçecek.

Bana sorarsanız Fenerbahçe''nin şans ile yoluna devam etmesine karşılık, Galatasaray olgun, oturmuş, seviyeli futboluyla şampiyonluğa gidiyor. Yine de "Süper Final"de "Süper futbol" var diyemeyiz.

Galatasaray hanım ve çocuk seyircilerin doldurduğu tribünler önünde lige neredeyse havlu atmış gibi silik bir görüntü veren Trabzon''a ilk yarıda üç gol atarak kalitesini gösterdi. Bu galibiyet 36 haftanın en üretken neticesi idi.

Selçuk galiba "yılın futbolcusu" seçilecek. Bu maçta da harika bir firikik golü attı. O da tıpkı Alex gibi. Oyundan çıkınca Trabzon''un baskısı geldi ve Colman ile iki gol buldu. Ama söyledik işte. Bu Trabzon esaslı bir devrim istiyor. Kendi sahasında dört gol yedi. Trabzon''a yakışmıyor. Meseleyi Burak''la izah etmek eksik ve yanlış olur. Şenol Hoca sanırım önümüzdeki yılın Trabzon takımını hazırlamakla meşgul. Hayal ne kadar hakikat olur, onu bilemeyiz.

Hele şu şike karanlığında oynanmaya çalışılan sezon hayırlısı ile bir bitsin. Sonrasına bakarız.