Zenginin parası züğürdün çenesini yorar derler. Küresel krizle birlikte dünyada zengin sayısında azalmalar olurken ülkeler arasında da zenginlik yarışında sıralama değişmiş.

Merrill Lynch tarafından yayınlanan 2009 Varlık Yönetimi Raporu''nda da ülkeler arasındaki varlıklı insanların oranlarındaki değişim incelenmiş.

Raporun dikkat çekici bölümlerinden bazı rakamlar vermek istiyorum;

Küresel Varlıklı Kişiler nüfusunun büyük bölümü Kuzey Amerika, Asya ve Avrupa''da yaşıyor.

Listenin en tepesinde yer alan ABD, Japonya ve Almanya en zengin nüfusun yüzde 54''üne sahip.

Bu üç ülkenin ardından Çin geliyor.

Hong Kong''un Varlıklı Kişiler nüfusunun yüzde 61,3''lük küçülmesi raporda yer alan ilginç sonuçlardan biri.

Hong Kong''da zengin sayısı 37.000 kişiye inmiş.

ABD''nin Varlıklı Kişiler nüfusu bu krizde yüzde 18,5 azalarak, 2,5 milyona gerilese de toplam küresel Varlıklı Kişiler nüfusunun yüzde 28,7''sine tek başına sahip olarak birinciliği devam ediyor.

Avrupa''daki Varlıklı Kişiler nüfusundaki azalışlar ise ülkeden ülkeye değişiyor.

Örneğin; Fransa''daki küçülme oranı yüzde 12.6 iken Almanya''da bu oran sadece yüzde 2,7.

Asya-Pasifik bölgesindeki Varlıklı Kişiler nüfusunun yüzde 50''sinden fazlasını barındıran Japonya''daki Varlıklı Kişiler nüfusunda yüzde 9,9''luk düşüş olmuş.

Peki Türkiye''de durum ne?

Türkiye''deki Yüksek Varlıklı Kişi sayısı da 2008 yılında yüzde 29.2 oranında azalarak 47.6 bin kişiden 33.7 bin kişiye düşmüş.

Dünyaca ünlü 1350 yatırım danışmanı, 200 işadamı ve 60 üst düzey yöneticiye bundan sonra neler olacağı sorulmuş.

Verilen ortak cevap şöyle;

Küresel ekonomi düzeldikçe varlıklı kişilerin varlıkları yine büyümeye başlayacak. Finansal varlıklarını yılda yüzde 8,1 oranında büyüterek 2013 yılında 48,5 trilyon dolara çıkaracaklar.

Onlara göre düzen değişmeyecek.

Göreceğiz.

Kul kurarken kader gülermiş.

Bir gün sormuşlar ermişlerden birine; "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?"

"Bakın göstereyim" demiş ermiş.

Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış.

Tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar.

Ermiş; "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" demiş.

"Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmişler.

Fakat o da ne?

Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına.

En sonunda aç kalkmışlar sofradan.

"Şimdi..." demiş ermiş, "Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe."

Gözleri sevgi ile gülümseyen, insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa.

"Buyrun" deyince her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak içmişler çorbalarını.

Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar sofradan.

"İşte" demiş ermiş, "Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse o aç kalacaktır.

Ve kim kardeşini düşünür de doyurursa o da kardeşi tarafından doyurulacaktır.

Hayat pazarında alan değil, veren kazançlıdır..