İçimdeki Müzik ile hatırı sayılır bir üne kavuşan Sharon M. Draper’ın yeni kitabı “Karışık” Genç Timaş Yayınları tarafından basıldı. Ön siparişinde dahi hayran kitlesinin akınına uğrayan kitap; “ırkçılık, aile, kendini keşfetme” kavramları etrafında akıcı bir hikaye sunuyor.
Isabella, siyahi bir babaya ve beyaz bir anneye sahip 11 yaşında melez bir kız. Kitap, kahramanımız Isabella’nın anne ve babasının boşanma kararı alması ile başlıyor. Anne ve babası boşandıktan sonra iki farklı hayat yaşamak durumunda kalan Isabella, bir hafta annesiyle bir hafta babasıyla yaşıyor. Öyle ki bölüm adları bile “annemin haftası”, “babamın haftası” şeklinde ilerliyor. Onun cümleleri ile ifade edecek olursak her Pazar, saat tam üçte, alışveriş merkezindeki Apple Store’un karşısında, satın alanın üzerine küçük gelen bir kot pantolon gibi değiş tokuş ediliyor ve her Pazartesi, bir hafta önce uyuduğundan farklı bir yatakta uyanıyor. Hikayenin başlarında yer alan bu cümlelerden sonra trajik bir hikaye ile karşılaşacağımızı düşünürken Isabella’nın yaşından daha olgun davranması, duygularını ifade ediş biçimi, hayata tutunuş tarzı kurgunun farklı bir yöne evrileceğinin ipuçlarını veriyor. Isabella her ne kadar hafta hafta farklı hayatlar yaşasa da annesiyle de babasıyla da sağlıklı ilişkiler kurabiliyor. Hikayede ihmalkar anne-baba ilişkisi yahut üvey anne/baba istismarı görmüyoruz. Annesinin erkek arkadaşı ile, babasının kız arkadaşı ile aynı evi paylaşması, Isabella’nın da onlarla birlikte kalması ise -kitabın hitap ettiği kitle düşünülecek olursa- Türk okurunun temkinle yaklaşması gereken bir ayrıntı olarak dikkat çekiyor.
ÖTEKİLEŞTİRME KAVRAMI
Karışık’ta üzerinde durulan temel meselelerden biri “ırkçılık”. Hikayenin farklı yerlerinde melez olmanın, ırkçı söylemlerin bir çocuğa neler hissettirebileceğine şahit oluyoruz. Hikayede, beyaz olan annesine benzediği için iltifat edilen bir çocuğun bundan nasıl manalar çıkarabileceğinin, iyi niyetle yapılan bazı benzetmelerin dahi incitici olabileceğinin, insanların birbirlerinin içini değil yalnızca renklerini gördüğünün altı fosforlu kalemle çiziliyor. Ötekileştirme kavramı; tadında, göze sokmadan işleniyor.
Kitapta ele alınan bir diğer kavram da arkadaşlık. Irkçılık söylemlerinin gün yüzüne çıktığı zamanlarda arkadaşların birbirlerine sahip çıkışı, küçük kızın melez olmaktan gurur duyduğunu her fırsatta vurgulaması ve Isabella’nın iyi arkadaşlıklar kurması kitap boyunca işleniyor.
Bölünmüş bir hayatı olsa da Isabella mutlu bir çocuk. Yaşadıkları onu tutkularından alıkoyamıyor. Piyano çalmayı çok seven Isabella, yaşadığı olumsuzluklara rağmen sevdiği şeyleri yapmaya azimle devam ediyor. Her çocuk anne ve babasının boşanma sürecini Isabella gibi güçlü ve olgunlukla karşılayabilir mi; benliğini keşfettiği o çalkantılı dönemi kolaylıkla atlatabilir mi bilinmez ama bu hikayenin gençlerin kendi yaşantılarından parçalar bulmalarına olanak sağlayacağı, diğer insanların hayatlarına dair bakış açısı edinmelerine, farkındalık geliştirmelerine yardımcı olacağı aşikar.
