Modern ve güzel stadyumlarımız var ama ne yazık ki zeminleri futbol oynamaya hala müsait değil. Tam da “zeminin azizliği” ile yaşanan bir Akhisar atağı ile başladı maç ama golle sonuçlanmadı. Bununla beraber zaman ilerledikçe “azizliğin” sadece zeminde değil Galatasaray orta saha ve savunmasının zihinlerinde de varlığı ortaya çıktı. Galatasaray’ın yediği ( veya Akhisar’ın attığı) gol sarı-kırmızılıları lig için değilse de Avrupa için endişelendirecek cinstendi. Galatasaray orta sahası geçen seneye göre çok daha naif, savunması da yine geçen seneye göre çok daha uyumsuz göründü maç boyunca. Buna karşılık Akhisar ise Okan Buruk’un bıraktığı iyi kontratak takımı olma hüviyetinde idi hala. Attıkları netlikte kaçırdıkları pozisyonlar da bunun ispatı idi adeta. “Geçen yılki şampiyonlukta Fatih Hoca’dan sonra en büyük pay kimin?“ sorusuna hiç düşünmeden “Gomis” cevabı verecek çok olur. Sadece attığı gollerle değil oyun iştahını arkadaşlarına bulaştırması ile de faydası görünenden fazla bir futbolcu idi Gomis. Dün gece o Gomis sahada yoktu uzun süre. Ha eğri oturup doğru konuşalım her ne kadar adı “ Süper Kupa“ olsa da hazırlık maçı kabilinde bir maçtı dün akşamki. İpuçları verebilir olumlu veya olumsuz ama asla hüküm cümlesi kurdurmaz, kurdurmamalı... Gomis yetmeyince Fatih Hoca, Eren’le ikiledi santrforları. Galatasaray biraz daha risk alıp, Akhisar’ın yorgunluk alametleri de belirginleşince Galatasaray biraz geçen yılı andırır görüntü yakaladı. Çok geçmeden de beraberlik golü geldi. Ne var ki kupa gelmedi. Skordan bağımsız bu tür maçların fiilen “ hazırlık maçı “ hüviyetinden kurtulamadığı gerçeğini hatırlatalım ama şu gerçeği de yineleyelim. Mevcut kadro ile Şampiyonlar Ligi’nde Fatih Hoca zorlanacak vesselam...