Sırbistan'a yasak tepkisi

Topraklarımız "karış karış" araştırılıyor

Geçen yıl 381 kazı, 102 yüzey araştırması yapılan, 8 binden fazla envanter niteliğinde eser çıkarılan Türkiye'de, baharla birlikte arkeolojik araştırmalar hızlandı.

Peki mânâ yolcusu bu entelektüel seferberlik çağrısının neresinde?

İpuçlarını izlemek, peşinde olduğun hedef varsa anlamlıdır. Evet felsefeden, tarihten, sosyolojiden veya psikanalizden insana bakanlar için çok klişe olacak ama yine de söyleyelim: İnsan olma gayretindeyseniz, nereden gelip nereye gittiğinizi bilmeniz tam kapasite bir seyr ü süluk gerektiriyor. Ki vahdet yolcusu, tevhid edebildiği ölçüde anlayacaktır maneviyatının iç yüzündeki dipsiz mânâları.Şekilde, sıfatta, eylemde takılıp kalmayacak, “bana seni gerek” diyerek devam edecektir. Ta ki ne sen kalsın

Toptan ölür madenciler

Yerin altından ekmek çıkarmak için girilen Ermenek"teki maden ocağında su baskını ile yaşanan ve 18 işçinin akibetinin bilinmediği maden faciasına neden olan şirketin sahibi, yaşananlara "doğal afet" dedi.Soma"da madende yaşanan 301 iş cinayetinin ardından Soma"daki madenin sahibi de benzer şeyler söylemişti.Ama biz doğal afetin ne olduğunu biliyoruz.Doğal afet; çocuk, yaşlı tanımaz, erkek kadın tanımaz, hepsinden önemlisi zengin fakir tanımaz, toptan götürür.Oysa madenlerde ölenler hep işçidir,

Madenden neler çıkardık

Soma"daki kömür madeni öyle bir maden ki herkes birşeyler buldu kendisine. Sorumlusu, sorumsuzu, siyasetçisi, işvereni, işçisi, provokatörü, yerlisi yabancısı velhasıl madenden herkes birşeyler çıkardı.İşçi, kömürden ekmek, ev taksiti, eğitim masrafı ve harçlık çıkardı,İşveren, hani şu çalışanına 250 bin liralık yaşam odasını çok gören; İstanbul Maslak"da kendine 22 bin metrelik yeşil alan içinde Türkiye"nin en güvenli binası olarak da ün yapmış 56 katlı dev bir yaşam merkezi çıkardı.Devlet, madenden

Türk 'hacker'lar saygısız PAOK'a fena ders verdi

“Seherlerde kuşlar ile...”

Gün nasıl da yutuyor haziran gecelerini. Karanlığın içinde tarihi mezarlığın bağrında öten bülbül, Göksu deresinin ayazında çiğ damlacıklarıyla örtünmüş gül, sessiz hışırtılar içinde kokusunu salan ıhlamur çiçekleri...Gecenin içine düşmüş bir inci var, belli belirsiz parıltılarını saçıyor. Rüzgarda bir hüzün, tepelerin ardında uzun ayrılıklara hazırlanan. Mutfaklarda telaş. Açık pencerelerden duyulan çatal bıçak sesleri.“Seher vaktinin yeliyiz” diyen Eskişehirli Sadık Aziz’in (ks) sözleri dolduruyor

Mecnun: “Leyla benim!”

Leyla ve Mecnun bizim gönül dilimizin kanatlı kuşları, irfan geleneğimizin capcanlı mecazlarıdır. Kalbimizin en mahreminde, sırrımızı mayalayan sevgililerin gece gündüz dağda bayırda urganda yorganda buluşma noktasıdır.Her şey ile her şey arasındaki bağın gücünü simgeleyen hakikatimizin nurundan bir tecellidir buluşmalar. Zorla değil, gönülle buluşan yer ile gök misali, seven ile sevilenin nikahı kıyılmaktadır zerreden küreye. Ta ki Yunusça’mızın bir merhalesinde “Benem ol aşk bahrisi, denizler

Sırbistan'dan Türk uçuşlarına engel