Müslümanlar için bir iftihar vesilesi değil mi? Dinimiz bize sevmeyi emrediyor. Allah’ı, Resûlüllah’ı ve sevilmeye layık olanları sevmek. O halde sevmek dinin bir parçasıdır. Dolayısıyla dindarlığın ölçütlerinden biri de sevmektir. Sevmeden tam dindar olamayız.

Diğer yönden sevmek bir insan eylemi olarak bir ihtiyacın, dolayısıyla da bir eksikliğin işaretidir. Çünkü bir şeye ihtiyacınız varsa o kadar eksiksiniz. İhtiyacımız olan şey bizi cezbeder, biz de onu severiz ve ona ulaşmaya çalışırız ki eksiğimizi tamamlamış olalım. Bu sebeple Allah’ın sevmesi, O’nun razı olması anlamındadır. O’nun bir şeye ihtiyacı olmaz.

Dua edebilmek de kardeşini sevebilmenin çok önemli bir sebebidir. Bu konuda en etkilisi, kişinin kardeşine, ona hiç söylemeden gıyabında yaptığı duadır. Hatta kızdığı, nefret ettiği, haset ettiği, gıybetini ettiği kişiye bile dua edebilmesi büyük bir erdemdir ve bir süre sonra sevgi meyvesini verir. Sevmenin günlük hayatta bir diğer sebebi ise hediyeleşmedir.