Eebeklik dönemlerinde çocuklar yutkunma becerileri tam gelişmediği için katı gıdaları yiyemezler. Süt ve mama benzeri sıvı akışkan gıdalarla beslenirler. Katı gıda verildiğinde bunu nefes borusuna kaçırır ve boğulma riski yaşarlar. Yaş ilerledikçe yavaş yavaş katı gıdaları ağızda yumuşatır ve yutabilir. Bebeklerin genellikle 2 yaş civarında katı gıdaları çiğneyip yutabilme becerileri gelişir. Bazı kaygılı anneler katı gıdaların yutulması konusundaki endişeleri nedeniyle, çocuğun yutma becerisi gelişse
Eebeklik dönemlerinde çocuklar yutkunma becerileri tam gelişmediği için katı gıdaları yiyemezler. Süt ve mama benzeri sıvı akışkan gıdalarla beslenirler. Katı gıda verildiğinde bunu nefes borusuna kaçırır ve boğulma riski yaşarlar. Yaş ilerledikçe yavaş yavaş katı gıdaları ağızda yumuşatır ve yutabilir. Bebeklerin genellikle 2 yaş civarında katı gıdaları çiğneyip yutabilme becerileri gelişir. Bazı kaygılı anneler katı gıdaların yutulması konusundaki endişeleri nedeniyle, çocuğun yutma becerisi gelişse de katı gıda veremezler. Yemekleri çoğunlukla ezerek veya püre yaparak yedirirler. Bu da çocuklarda çiğneme ve yutma alışkanlığının gelişip yerleşmesine engel olur. Anneler daha sonra katı gıdalara geçmek isteseler de çocuk bunu istemez. Bu durum ilerleyen yıllarda da devam eder ve çocuk 4-5 yaşlarına geldiğinde katı gıdaları yemeyi hala ret edebilir. Bu çocuklarda tablo artık fobi haline gelmiştir.
Bazen çocuğun yaşadığı travmatik bir olay yutma işlevinden korkmasına, daha doğrusu ağzındaki gıdaların nefes borusuna kaçacağı endişesi yaşamasına neden olur. Yemek yerken, su içerken nefes borusuna kaçan bir şey refleks olarak öksürükle dışarı atılmaya çalışılır. Bu arada bunu yaşayan kişi boğulacağım nefes alamayacağım korkusu yaşar. Bu her yaşta kişi için geçerlidir. Ancak çocuklar bu olayı tam yorumlayamadıkları için çok daha fazla telaşlanır ve korku yaşarlar. Bu korku hali bazı çocuklarda o kadar yoğundur ki çocuk, ya yavaş yavaş ya da birden katı gıdaları yememeye başlar. Bu duruma yutma fobisi adını veriyoruz. Yutma fobisindeki temel duygu boğulacağım ve nefes alamayacağım kaygısıdır.
Anne baba başta bu gidişi anlayamaz ya da basit bir iştahsızlık olarak yorumlar. Ancak çocuğun en sevdiği yemek ve yiyecekleri dahi ret etmeye başlaması anne babayı uyandırır. Katı gıdaları yemeyen çocuk sadece sıvı gıdalar ve su ile beslenir. Bazı ağır durumlar da ise sadece su içebilir. Bu durum çocuğun hızla kilo kaybına ve vücut direncinin düşmesine neden olur. Anne babanın tüm çabaları, zorlamaları ve teşvikleri genellikle işe yaramaz. Özellikle zorlandığında ve tehdit edildiğinde çocuk daha sert bir reaksiyon verir.
Kaygılı olan çocuklar yutma fobisine adaydırlar. Yoksa boğazına bir şeyler kaçıran her çocukta yutma fobisi gelişmez. Yaşadığı boğulma korkusunun derecesine ve çocuktaki kaygı düzeyine göre klinik tablo şekillenir. Bazı durumlarda çocuk, kendisi bir olay yaşamasa, sadece benzer bir boğulma hadisesine şahit olsa ya da TV den böyle bir sahne veya haber izlese dahi yutma fobisi oluşabilir.
Yutma fobisine bağlı gıda almayı reddetme önemli bir sağlık sorunudur. Bu tablo nedenleri ve ortaya çıkış biçimi açısından psikolojik olsa da sonuçlar beden sağlığını bozacak nitelikte olabilir. Bu nedenle acil müdahale ve tedavi gerektirir. Aile sabırlı yaklaşmalı çocuğu zorlayarak baskı altında tutmamalıdır. Bir çocuk psikiyatristinin gözetiminde tedavi sürmelidir. Önce çocuğun kaygısı tedavi edilmeli, daha sonra ise sıvıdan yoğun sıvıya, oradan da püre ve minik parçalı katı gıdalara geçiş sağlanacak şekilde davranış terapisi uygulanmalıdır.
#Eebeklik
#Eebeklik dönemleri
#Yutma fobisi
