Çanakkale Savaşı, küfrün imanı tarihe gömme savaşıydı.
Son Haçlı savaşıydı.
Bütün düvel-i muazzama güç birliği yaparak Çanakkale’ye üşüşmüştü!
Şairin “kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ!” diye tarif ettiği insan sürülerinin hakikati tarihe gömmek için giriştikleri savaşta Boğaz’ın fırtınalı sularına gömüldükleri bir kıyamet savaşıydı!
Allah’ın yardımını göklerde ve yerlerde, karada ve denizin tam orta yerinde apaşikâr gösterdiği bir kutlu varoluş savaşı, direniş destanıydı!
Bir Boğaz harbi verildi Çanakkale’de boğaz boğaza yedi düvelle!
Bu, İslâm’ın karşılaşabileceği en büyük felâket ve insanlığın kıyameti demekti.
İslâm’ın bayrağı dalgalandığı sürece, yeryüzünde adalet ve hakkaniyet, hukuk ve barış umudu her dâim diri olabilirdi. İstanbul düşerse, hilâfet biter, İslâm dünyası izzetini kaybeder, köleleşir, zillete çukuruna düşerdi!
İstanbul düşmesin, hakikat bayrağı çiğnenmesin, Müslümanların birliğinin, dirliğinin, kalbinin simgesi, kalesi Osmanlı hilâfetine halel gelmesin diye, mazlum İslâm dünyasının dört bir tarafından yüzbinlerle insan Boğaz’da Boğaz harbinde aldı soluğu!
Göğüs göğüse, burun buruna boğuştu küffarla!
Göğüs göğüse, omuz omuza durdu namaza, durdu kıyama, haykırdı Müslümanların tek yürek tek bilek olduğunu her renkten, her bölgeden, her ırktan yüzbinlerce Müslüman Çanakkale’de!
Çanakkale ruhu, son Haçlıların, emperyalistlerin bütün oyunlarını bozan, Boğaz’ın sularına gömen bir ruhtu!
Çanakkale ruhu, dünyanın dört bir tarafından Çanakkale’ye koşup gelen, yürekleri aynı anda atan; kalpleri ya Hakk diyerek hakikat için çarpan; renkleri, dilleri, bölgeleri farklı ama hayalleri, rüyaları aynı yürek ülkesinin çocuklarının imanı korumak için küfre karşı dimdik durdukları, teker teker şehadete koştukları bir ruhtu!
Çanakkale ruhu, mazlumların emperyalistlere karşı destansı direnişinin adıydı!
Çanakkale ruhu, emperyalistlerin Osmanlı’yı tarihe gömseler bile, ruhunu yok edemeyeceklerini dünya aleme gösteren muazzez ve muazzam bir diriliş destanının adıydı!
Tarihe sığmayacak kahramanlıkların gösterildiği bir direniş şarkısıydı!
Çanakkale’yi destan yapan işte bu direniş ruhuydu! Hakikat bayrağını yere düşürmemek için serden geçen, anadan, yardan geçen hakikatin hakikatli çocuklarının Hakk ve hakikat aşklarının yazdırdığı eşsiz tarihin, benzersiz destanın, yılmaz direnişin ete kemiğe büründüğü aziz bir ruhtu!
Müslümanları bedenen ve ruhen birleştiren, aynı hedefe yönelten hilafetin adını ve haysiyetini korumak için kanlarını ve canlarını feda eden Yemen’den Bosna’ya, Halep’ten Beyrut’a, Üsküp’ten Kahire’ye kadar kalpleri aynı anda Hakk ve hakikat için atan yürek ülkesinin çocuklarının bize armağan ettikleri aslâ eskimez, pörsümez, her dem diriltici, her dem yenileyici bu muazzez İslâm kardeşliği ruhu bütünüyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bugün!
