İki bin kişilik salon tıka basa dolu.
Hepsi de lise öğrencisi.
Salona bir girdim, büyük bir uğultu!
“Arkadaşlar! Susarsanız başlayacağım” dedim, bir süre bekledim...
Sessizlik çöktü salona.
Besmele, hamdele ve salveleden sonra başladım konferansa.
Bu kadar genç, delikanlı dinleyiciyi dinletmek zor zanaat. Ama dert büyük, derdimi iletmem, aktarabilmem lazım bu genç kuşaklara…
Şöyle bir giriş yaptım.
Bir alkış tufanı koptu. Alkıştan hazzetmem ben, ama işe yaradı bu.
Alkıştan hazzetmem, hakkaten, o yüzden dedim ki, genç arkadaşlara “arkadaşlar ben sizden enerji alırsam uçururum. Nasıl enerji alacağım? Not alan arkadaşlar gördüğüm zaman ruhlarını fethederim” dedim. Hem bir alkış tufanı daha koptu hem de salondaki genç arkadaşlar birbirlerinden kağıt kalem alma yarışına girdiler... Neredeyse herkes…
Kâğıt kalem hışırtısı kapladı her tarafı…
Konferans pür dikkat dinlendi. Bitmesin, istendi. Ama ses kalmadı bende.
Samimiyet, her şeyin başıdır. Ama büyük işlere imza atmak için samimiyet yetmez; istikamet ve ehliyet de gerekir. O yüzden MTO’nun bu üç ilkesi, bizim muazzam bir ruh üretmemize, benzersiz kalitede ve çapta bir eğitim vermemize, kardeşlik ruhunu dalga dalga kalpten kalbe ulaştırmamıza yetti 81 vilayetimize ve yerkürenin 60 küsur ülkesine…
MTO’nun 100 kitap listesi’nin 20 kitaptan oluşan ilk aşama kitaplarının Gaziantep Valimiz Davut Gül Bey’in, Belediye Başkanımız Fatma Şahin Hanım’ın desteğiyle bütün şehirde liselerde okutulmasını teşvik etmesi üzerine değerli valimizin davetine icabet etmek için gittim Gaziantep’e.
Üç senede o kadar güzel işe ancak samimiyeti, kalitesi ve derdi büyük olan insanlar imza atabilir.
Say say bitmiyor…
Gaziantep güzel yöneticilere sahip. Davut Gül gibi ismiyle müsemma bir valiye sahip.
Daha ne olsun.
Gerek valimize, gerek belediye başkanlarımıza ve kaymakamlarımıza gösterdikleri nezih ilgiden ötürü teşekkür ediyorum.
Yarınki yazıda Ordu, Sakarya, Edirne ve Bursa iftarlarımızı ve izlenimlerimi yazacağım.
