Fenerbahçe, milli ara dönüşü ve son puan kayıplarının ardından önemli bir galibiyet aldı. Oyun olarak baktığımızda, ligde en az şut attığı maçlardan birisini oynadı. Aslında Karagümrük’ün geride bekleyeceğini ve bulduğu toplarla hızlı oynayıp, anahtar paslarla gole gitmeye çalışacağını maçtan önce konuşuyorduk. Aynısı da oldu. Fakat Fenerbahçe gerekli cevabı veremedi. Hem oyun olarak hem oyuncu değişiklikleri olarak hem de psikolojik olarak Fenerbahçe sınıfta kaldı.

Fred’in eksikliğini kapatamıyor takım. Crespo ile dinamizm sağlanıyor ama kreatiflik problemi devam ediyor. İkinci topları alamadığın ya da merkezden hat kırıcı pas atamadığında, kapanan rakiplerine karşı topun hızını arttırman gerekir. Fenerbahçe bunu yapamadı. Yaptığı sayılı anlarda da zaten pozisyon buldu.

Ben sarı lacivertlilerin probleminin fiziksel olduğunu düşünmüyorum. Oyundaki asıl düşüşün nedeni psikolojik. Takımın yeniden kendine gelmesi için maç kazanma alışkanlığının oturması lazım. Maç boyunca bir telaş havası vardı ki, son dakikaları konuşmaya gerek bile yok.

İsmail Hoca’da da bir düşüş olduğu aşikar. Oyuncu değişikliğinin geç yapılması skorun kaybına neden oluyor. Trabzonspor ve Adana Demirspor maçlarında gördük. Ayrıca hocanın, bazı oyuncuları kazanmak için uğraşması, bazılarını kaybetmesine neden oluyor. Batshuayi koşmak bile istemiyor. Onun yerine Umut’un girmesi daha iyi olurdu ki, Dzeko’ya benzer oyunu bir tek onunla oynarsın. Ayrıca Tadic’in iki gol atmasına rağmen ilk haftalara göre performansının düştüğünü belirtmek gerekiyor.

Gelelim hakem konusuna…

Türk futbolunun, maçı yönetmek yerine maçı idare etmeye çalışan zihniyetten kurtulması lazım. İlk yarı Szymanski’nin penaltısını veremediği için ikinci yarı Samet’in eline gelen topa penaltı vermedi. İlk yarı o penaltıyı verse bugün farklı şeyler konuşuyor olabilirdik. Türk futbolunda hakem problemini çözmeden, marka değerini yükseltemezsin. Üç ayaklı bir masanın, bütün ayakları kırık. Bunlardan birisi de hakemler…