Avrupalı devletlerin 1884-85 tarihlerinde bir araya gelerek Afrika'yı paylaştıkları Berlin Konferansı'nda Çin gibi bir faktörün çıkacağını herhalde tahmin etmemişlerdi. Çin yaklaşık 100 yıl sonra Afrika'da hak sahibi olmak isteyen bir ülke olarak ortaya çıkarken sömürgeciliğin yalnızca biçim değiştirdiğini de göstermiş oldu. Afrika'da bağımsızlık hareketleri, etnik ve askeri güce dayalı ulus devletler bir bakıma sömürgeciliğin devamı gibiydi. Afrika ülkelerinin kültürel sosyal ve ekonomik bağımlılıkları devam ederken Çin borç verme yoluyla yeni bir sömürgecilik modeli geliştirdi. Batılı devletler de Çin'in Afrika'da yayılmasını önlemek için 19.ve 20. Yüzyıl'ın geleneksel savaş biçimlerinden sıyrılarak, yatırım yapma yoluyla yeni bir bağımlılık inşa etmeye çalıştılar.
