İnsanlar Hazreti Âdem ve Hazreti Havva"dan türediler. Zamanla çoğaldılar, geniş coğrafyalara yayıldılar. Dilleri de zamanla farklılaştı, bazı dil grupları ortaya çıkmaya başladı.
Dil emperyalizmi yaygın olarak koloniyal devirle birlikte başladı. Kolonyal güçlerin hâkimiyet alanı oluşturdukları coğrafyalarda bunu açık olarak görmemiz mümkündür. Her kolonyal güç kendi hâkimiyet bölgesine kendi dilini zorla kabul ettirdi. Dolayısıyla bugün kolonyal güçlerin hâkim oldukları bölgelerde İngilizce, Fransızca, İspanyolca, Portekizce gibi kendi dillerinin yaygın olarak kullanıldığını görüyoruz. Önce Çarlık Rusya"sı ve sonrasında da Sovyetler Birliği"nden dolayı Rusça"yı da bu zümreden sayabiliriz.
Osmanlı fetihlerini demografik göçlerle güçlendirdi ama dilini dayatmadı. Dolayısıyla Osmanlı coğrafyasında İngilizce benzeri bir Türkçe dayatmasının izlerine rastlamıyoruz.
Modern zamanlarda dünyanın küçülmesi, küresel hegemonya ve ticaret gibi bazı diğer nedenlerde iletişim dili ihtiyacı ortaya çıktı. "Üzerinde Güneş Batmayan İmparatorluk" dilinin İngilizce olması ve ondan sonraki emperyalist gücün dilinin de İngilizce olması küresel iletişimde İngilizce"nin öne çıkmasını sağladı.
Modern medeniyet dilinin de İngilizce üzerinde yükselmesi İngilizce"nin küresel olarak iletişim dili olmasını perçinledi.
Müslüman dünyada tabii ki dinimiz İslam"ın temel verilerinin Arapça olması dolayısıyla Arapça hep bir iletişim dili olageldi ancak tabana yayılamadı. Dini çerçevede ve sadece din eğitimi alıp Arapça konuşmada yetenek kazanmış insanlar arasında bir iletişim dili olabildi.
Müslümanların Kur"an-ı Kerim"i hıfzetmek, ibadetlerini yapmak için manasını bilmeden ezberledikleri sureler / dualar, beş vakit okunan ezan hesaba katılmazsa Arapça"nın bir iletişim dili olabilmesi sadece elit bir kesim dairesiyle sınırlı kaldı. Müslüman kitleler bırakın Arapça"yı iletişim dili olarak kullanmayı ondan uzak bile kaldılar.
Dil bağlamında modern Türkiye"ye gelecek olursak Türkiye dil açısından zayıf kaldı. İngilizce eğitim yapan lise ve üniversitelere rağmen durum hâlâ böyledir. Birçok açıdan büyüyen, gelişen Türkiye açısından aslında bu bir çelişki de oluşturmaktadır.
Bu satırların yazarının konuyla ilgili asıl gündeme getirmek istediği büyük ülke vizyonuna ve misyonuna uygun yeni nesiller yetiştirirken yabancı dil hususunda bazı tavsiyelerde bulunmaktır.
Yeni nesillerin iki dili öğrenmeleri zaruridir.
Bunlardan birincisi İngilizce"dir. Kabul edelim, etmeyelim, etkisini azaltmak isteyelim, istemeyelim, nefret edelim, etmeyelim İngilizce küresel bir dil olarak ortadadır ve yakın / orta gelecekte bir rakibi de yoktur. Diplomasi, araştırma, meslek, kariyer, ticaret, iletişim ve dini amaçlı ve de birçok diğer nedenle yeni nesil için iyi İngilizce öğrenmek bir zarurettir.
Diğeri ise, yabancı olmayan ama yabancılaştığımız Arapça"dır. Sadece dinimizin dilinin Arapça olmasından öte iki önemli sebeple de yeni nesiller Arapça"yı güzel bir şekilde öğrenmelidirler.
İlk sebep dünyanın dört bir tarafında yaşayan Müslümanlar arasında iletişim dili olarak Arapça"yı güçlendirmemiz gerekmektedir.
Önceki dönemlerde, aynı coğrafyada yaşayan ama farklı diller kullanan Müslümanlar için ortak dil oluşturma çabaları olmuştur. Osmanlıca ve Urduca bu minvaldendir. Osmanlıca aristokrat ve bürokrat çevreyle sınırlı kalmış, Urduca ise Hint yarımadasının bölünmesi sonucunda Pakistan"a sıkışıp kalmıştır.
Değişik dilleri konuşan Müslümanlar kendi aralarında Arapça iletişim kurmalıdır. Bu sadece Arapça"yı iyi bilen dini çevrelerle sınırlı kalmamalı en azından eğitim görmüş kesim içerisinde de yaygınlaştırılmalıdır.
İkinci sebep ise İngilizce"nin küresel bir dil olma hegemonyasını, en azından Müslüman ülkelerde, kırmanın yolu Müslümanlar arasında ortak bir dil geliştirmekten geçmektedir ve bunun da en büyük adayı Arapça"dır.
Lehçeleriyle birlikte Arapça geniş bir coğrafyada konuşulmakta Müslüman ülkelerde ise din temelli iyi bir zemini bulunmaktadır.
İngilizce ve Arapça ile adeta iki kanat sahibi olacak yeni nesiller büyük ülke vizyonu hedefleyen Türkiye"ye birçok sahada büyük katkılar sağlayacaklardır.
